Mirella Porta
 
 

La vitta

La te proibiss, la vitta, de sognà
e de fantasticà castell in aria;
come pretest de la soa persuasion,
la mett inanz l’amara delusion.

La te convinc, la dis che l’è el tò ben,
che inutil l’è sognà coi oeucc avert,
l’è mej sperà nagott per viv in pas
‘na vitta senza l’immaginazion.

Mì la scoltavi, quasi persuasa,
ma in guerra con la mia vigliaccheria,
‘me ona lusnada in ciel, la verità
nascosta in la mia ment de tanto temp...

e ribellass, e sfidalla, la vitta!

 

 

Poesia Milanese

 Home | Labor. Odontotecnico | Varie |"Il Calderone"| Per contattarci | Chi siamo |Mappa sito|